11/10/23 - Gelderlander - Tranen van boosheid
Tranen en boosheid bij medewerkers hospice Rozendaal: ‘Onbegrijpelijk dat Leger des Heils besluit hiermee te stoppen’
Vele tranen vloeiden er dinsdagmiddag op het groene gazon voor het statige pand van hospice Rozenheuvel. Medewerkers hadden net van de Leger des Heils-directie gehoord dat het doek valt voor het op één na oudste hospice van Nederland. Ze hopen vurig op een overnamekandidaat.
Francine Wildenborg
,,Als een bom slaat het nieuws in”, zegt Rinke Berg, verpleegkundige bij hospice Rozenheuvel in Rozendaal. ,,We hebben de afgelopen tijd onze pennen leeg geschreven om de directie van het Leger des Heils op andere gedachten te brengen, maar het heeft niet geholpen...", vertelt ze aangeslagen.
Rozenheuvel, zoals het er nu al 29 jaar bestaat, gaat sluiten. Dat gebeurt uiterlijk 1 juli 2024, laat woordvoerder Catharinus van den Berg dinsdagmiddag weten. Volgens het Leger des Heils gaat het niet om geld, maar staat het hospice te ver af van de primaire doelgroep van de hulporganisatie: dak- en thuislozen en verslaafden.
Medewerkers zijn het daar niet mee eens. Zelfs geestelijk verzorger Gerrie Kat, actief op allerlei zorglocaties van het Leger des Heils, vindt het onzin. ,,Natuurlijk: hier in Rozenheuvel komen niet alleen dak- en thuislozen, maar ze zijn hier wel welkom.”
Tranen op het gazon
,,Ik herinner me nog een dakloze, verslaafde man. Hij rookte joints in de tuin. En hij wilde per se op de grond sterven. Dát kan hier gewoon. We staan open voor iedereen.” Kat huilt, droogt haar tranen om dan weer vol te schieten. Ze is zeker niet de enige tussen de circa dertig medewerkers die zich na de mededeling van de directie op het gazon heeft verzameld.
Dat het Leger des Heils - onder druk van alle smeekbedes, naast personeel ook van huisartsen, politiek en vele nabestaanden - vandaag heeft beloofd op zoek te gaan naar een andere uitbater voor het hospice (pand blijft van het Leger, omdat het is geschonken) geeft de medewerkers hoop, maar stelt ze niet gerust.
Die barmhartigheid vanuit de christelijke grondslag maakt Rozenheuvel uniek, zegt verpleegkundige Marianne de Bruin over het op één na oudste hospice van Nederland. ,,Er zijn al weinig high care hospiceplekken (35 bedden in deze regio met 24/7 verpleegkundige zorg waarvan 10 bij Rozenheuvel, FW), maar die van ons zijn helemaal schaars. Hier is extra veel ruimte voor liefde en warmte, voor zingeving en voor zorg voor nabestaanden.” Geestelijk verzorger Kat: ,,Ik schrijf alle naasten een condoleancekaart, we nodigen ze uit voor herdenkingsbijeenkomsten. Of ze gelovig zijn maakt niet uit.”
Bang dat identiteit verdwijnt
,,Wij zijn heel bang dat die identiteit verdwijnt als er straks een andere zorginstelling het hospice overneemt”, vult psychosociaal medewerker Gea Arentsen aan. Ze zucht. ,,Ik ben verdrietig en boos tegelijk.”
Ik ben verdrietig en boos tegelijk
Gea Arentsen, Psychosociaal medewerker hospice Rozenheuvel
Terwijl het grasveld steeds voller komt te staan met personeel, en vrijwilligers waarvan Rozenheuvel er ruim honderd heeft, schuift er even verderop een familie aan een tafeltje. In de rolstoel een vrouw die niet lang meer te leven heeft. Op de oprijlaan staat nog een andere ‘gast’, ,,hier in dit hospice ben je geen patiënt, maar een gast”, benadrukt Arentsen.
‘Onbegrijpelijk’
Woordvoerder Van den Berg slaat geestelijk verzorger Kat troostend op de schouder om vervolgens ook zelf vol te schieten. ,,Tot in de directie voelt men dit bij ons hoor, echt. Dit besluit doet pijn.”
Onbegrijpelijk, zegt verpleegkundige Rinke Berg, ,,als iedereen het bij het Leger des Heils zo erg vindt: waarom gaan ze er dan niet gewoon mee door?” Haar collega's knikken. Berg: ,,Het opheffen van iets waar alleen maar lof voor is, valt eigenlijk gewoon niet uit te leggen".